شناسایی و تحلیل روابط برنامه ریزی راهبردی، قابلیت انعطاف پذیری و عملکرد دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی؛ مورد پژوهی: دانشگاه شهید بهشتی

پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تحلیل روابط برنامه‌ریزی راهبردی، قابلیت انعطاف‌پذیری و عملکرد مؤسسات آموزش‌عالی با مورد پژوهی در دانشگاه شهید بهشتی تهران اجرا شد. روش تحقیق از نوع پیمایشی بود و جامعه آماری نمونه‌ای شامل کلیه مدیران، اعضای هیئت‌علمی و کارشناسان متولی برنامه‌ریزی راهبردی دانشگاه شهید بهشتی تهران بودند. ابزار پژوهش پرسشنامه بود که برای ارزیابی روایی آن از نظر کارشناسی استادان و برای پایایی کل نمرات(945/0) از ضریب آلفای کرانباخ و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از مدلیابی معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزئی استفاده شد. بر ‌اساس یافته‌های پژوهش برنامه‌ریزی راهبردی بر انعطاف‌پذیری و انعطاف‌پذیری بر عملکرد اثر مثبت و معنادار دارد و نقش واسطه‌ای انعطاف‌پذیری در ارتباط بین برنامه‌ریزی راهبردی و عملکرد تأیید شد. همچنین، انعطاف‌پذیری پژوهشی بر عملکرد مالی و ابعاد انعطاف‌پذیری ساختاری و انعطاف‌پذیری تکنولوژیکی بر عملکرد غیرمالی تأثیر مثبت و معنادار داشته است. نتایج به دست آمده از بررسی ارتباط انعطاف‌پذیری آموزشی و مالی بر عملکرد مالی و نیز ارتباط عملکرد غیرمالی با عملکرد مالی تفاوت معنادار نشان داد و رابطه مثبت و معنادار میان آنها وجود نداشت.